Η «επίμοχθος» διάρρηξη της εγγάμου συμβιώσεως

΄Κατά συνέπεια δια της εκδόσεως του συναινετικού διαζυγίου

επιλύονται άπαξ και δια παντός τα επιμέρους αυτά ζητήματα, όπου

εις διαφορετική περίπτωση εις τον αντίποδα, απαιτείται δια κάθε

αξίωση έγερση διαφορετικής αγωγής.

Ειδικότερον, αποκλειομένου του συναινετικού διαζυγίου, δια την

έκδοση διαζυγίου κατ’ αντιδικία απαιτείται ξεχωριστό δικαστήριο,

το οποίο αφορά αμιγώς το ζήτημα λύσεως της εγγάμου

συμβιώσεως.

Ως προς την ρύθμιση της επιμέλειας της διατροφής απαιτείται

ξεχωριστό δικαστήριο (3 για την ακρίβεια, προσωρινή διαταγή,

ασφαλιστικά μέτρα και αγωγή, ενδεχομένως και έφεση), το αυτό

για την ρύθμιση της επικοινωνίας, καθόσον αφορά το κεφάλαιο των

σχέσεων γονέων και τέκνων.

Ωσαύτως για τυχόν ύπαρξη αξίωσης διατροφής συζύγου, απαιτείται

σαφώς ξεχωριστή αγωγή, ή ενδεχομένως και ασφαλιστικά μέτρα με

αίτημα προσωρινής διαταγής, το αυτό δια να διεκδικήσει κανείς και

την τυχόν συμμετοχή από την περιουσιακή επαύξηση του ενός προς

τον έτερο σύζυγο.

Άρα λοιπόν, με το κατ’ αντιδικία διαζύγιο διεκδικείς μόνον την

λύση του γάμου, και απαιτούνται ξεχωριστά αυτοτελή δικαστήρια

δια να διεκδικήσεις τα υπόλοιπα.

Ασφαλώς και οι δύο περιπτώσεις έχουν τα πλεονεκτήματα και τα

μειονεκτήματά τους, δίχως εκάτερο εξ αυτών να λογίζεται ως

πανάκεια, διότι το καίριο και το μείζον εν προκειμένω, είναι ότι η

κάθε περίπτωση να αντιμετωπίζεται τελεσφόρως και λυσιτελώς

καθότι ορισμένες περιπτώσεις άγονται προς την οδό της

διευθετήσεως με ειρηνικό τρόπο άλλες, με μία διελκυστίνδα

δικαστικών αντιπαραθέσεως, διότι δεν συγχωρείται άλλος τρόπος

ουσιαστικής επιλύσεως των φυομένων διαφορών.

Εν κατακλείδι, η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και πολύπτυχη

και η επιλογή ως προς την εν όλω ή εν μέρει επίλυση της

καταστάσεως, είτε με το έναν ή τον έτερο τρόπο, εναπόκειται εις

την δυνητική ευχέρεια του εκάστου εμπλεκόμενου μέρους, κατόπιν

απολύτου αυτοδιασκέψεως και διεξοδικής διαβουλεύσεως με τον

νομικό του παραστάτη, αφότου του φωτίσει ενδελεχώς όλες τις

πτυχές του ζητήματος, ασφαλώς δε εν προκειμένω, το καταλυτικό

κριτήριο δια την λήψη της καταλλήλου αποφάσεως είναι αφενός τα

πραγματικά γεγονότα της εκάστης περιπτώσεως και αφετέρου η

κατά τον κατάλληλο, ικανό και πρόσφορο τρόπο άμεση παραγωγή

αποτελέσματος ρύθμισης των επιμέρους ζητημάτων συνεπεία της

ανεκκλήτου διασπασθείσης εγγάμου σχέσεως μεταξύ των μερών.