Αυτή είναι η αληθινή ιστορία δύο παιδιών.
Δύο παιδιών που έχουν την τύχη να έχουν τρείς γονείς-
Και με το καλό, μια μέρα να έχουν τέσσερις.
Έχουν δυο δωμάτια, ένα στο σπίτι του μπαμπά
Και ένα στο σπίτι της μαμάς.
Ένα σχολείο, έναν Παιδίατρο, δύο δραστηριότητες.
Αγγλικά στη μαμά,
Πυγμαχία στο μπαμπά.
Τη μια βδομάδα μένουν τρείς μέρες με τη μαμά,
Την άλλη τρείς με τον μπαμπά.
Όποτε υπάρχει κάτι έκτακτο, η μαμά μπορεί να βασίζεται στο μπαμπά
Και ο μπαμπάς μπορεί να βασίζεται στη μαμά.
Έτσι και η μαμά και ο μπαμπάς
Μπορούνε και εργάζονται
Μπορούνε και προχωράνε στη ζωή τους
Μπορούνε και είναι καλοί γονείς.
Τα παιδιά κάνουν εντελώς διαφορετικά πράγματα με τη μαμά και το μπαμπά.
Με τη μαμά φυτεύουν καρότα και πιπεριές στις γλάστρες
Με το μπαμπά βάφονται Ινδιάνοι και κυκλοφορούν ξυπόλητοι
Με τη μαμά μάθανε να κάνουν ποδήλατο
Με το μπαμπά μάθανε να κολυμπάνε
Η μαμά είναι πιο τρυφερή
Ο μπαμπάς είναι πιο αστείος
Η μαμά τα πάει στον Παιδίατρο
Ο μπαμπάς τα πάει στον Οδοντίατρο.
Η μαμά τους και ο μπαμπάς τους, είναι γονείς κάθε λεπτό, κάθε μέρα, κάθε στιγμή.
Βάρδιες υπάρχουν, για το φαγητό, τον ύπνο και το διάβασμα, ακριβώς όπως και στους παντρεμένους.
Η μαμά τους και ο μπαμπάς τους,
Δεν ήξεραν τι ήταν η Συνεπιμέλεια όταν χωρίσανε.
Ούτε την επιδιώξανε.
Ούτε τους το είπε κανείς.
Προέκυψε.
Προέκυψε γιατί τα ίδια τα παιδιά την απαιτούσαν,
Γιατί η ίδια η πραγματικότητα την επέβαλε.
Πριν τη Συνεπιμέλεια,
Τα Παιδιά δεν περνάγανε καλά.
Και η Μαμά δεν πέρναγε καλά.
Και ο Μπαμπάς δεν πέρναγε καλά.
Και ήταν όλοι τους, πολύ συχνά, δυστυχισμένοι.
Τώρα η μαμά είναι Ευτυχισμένη.
Ο μπαμπάς είναι Ευτυχισμένος.
Τα παιδιά είναι Ευτυχισμένα.
Ευτυχία.
Αυτό σημαίνει Συνεπιμέλεια.
Ευτυχισμένα παιδικά χρόνια
Και με τη μαμά και με το μπαμπά.
Μιχάλης
