Είναι πρόδηλο ότι η έννοια του συμφέροντος του ανήλικου τέκνου,
εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, μα πρωτίστως βασίζεται εις
την βούληση αμφότερων των γονέων, -αναλύω την παράμετρο όπου
οι γονείς είναι διαζευγμένοι- σε αυτές τις περιπτώσεις, οι γονείς με
αμοιβαίες υποχωρήσεις, εις το μέτρο του δυνατού επιβάλλεται να
συμπεριφέρονται προς το τέκνο τους, τοιουτοτρόπως, ούτως ώστε
να αμβλύνονται κατά το δυνατόν οι συνέπειες της διαζεύξεως εις
τον ψυχισμό τους.
Ωσαύτως μία βασική παράμετρος η οποία δέον όπως καταστεί,
συνείδηση ως προς τους γονείς, είναι ότι, το παιδί, προϊόντος του
χρόνου, ανεξαρτήτως ποιος γονέας ασκεί την επιμέλεια,
αναγνωρίζει και τους δύο γονείς, τούτο δε, θα διαφανεί, εφόσον
ενηλικιωθεί και αναζητήσει το παρελθόν και τις ρίζες του, ως εκ
τούτου λοιπόν απαιτείται και επιβάλλεται ιδιαίτερη προσοχή ως
προς τον τρόπο χειρισμού της εύθραυστης ψυχής ενός ανήλικου
τέκνου, καθότι ο εκάστοτε γονεύς δέον όπως δει το ίδιο το παιδί
κατά την εξέλιξή του εις το απώτερο μέλλον και όχι μόνον ως προς
το παρόν.
Μόνον κατά αυτόν τον τρόπο θα επιδιώξει στρατηγικά να του
παράσχει το πλέγμα εκείνο των αξιών, το οποίο θα του δώσει το
εφαλτήριο, τα αναγκαία εφόδια καθώς και τα ικανά εχέγγυα, δια
να αναπτυχθεί πολυπλεύρως και ορθώς κατά την διάρκεια της ζωής
του, διότι εάν ο γονεύς συνειδητοποιήσει την ευθύνη μίας νέας
ζωής , μίας ξεχωριστής προσωπικότητας εις το χρόνο θα
αντιληφθεί το μέγεθος της ευθύνης και θα αρκετά
πράγματα δια τον ορθό και κατάλληλο τρόπο διαπαιδαγωγήσεως
των τέκνων του.
Άλλως ο εκάστοτε γονεύς, θα εγκλωβίζεται εις την
καθημερινότητα δίχως να προσδίδει την προσήκουσα βαρύτητα ως
προς την ορθή κατεύθυνση αγωγής και ανατροφής προς το τέκνο
του, διότι η αντίληψη, η ερμηνεία και η ίδια η εξέλιξη του ανηλίκου,
-
απαιτεί ιδιαίτερη φροντίδα, προσοχή, αφοσίωση, ανοχή καιεπιείκεια, η οποία προσιδιάζει προς την ευαίσθητη ηλικία τωνανήλικων τέκνων, όπου αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα μετον ιδικό τους τρόπο.Ανεξαρτήτως ως άνω βασικών αρχών, καθίσταται αποδεδειγμένοκαι παραδεδεγμένο συμφώνως προς έγκυρες έρευνες, ότι τα παιδιάτυγχάνει να προσαρμόζονται και τρόπον τινά να υποκρίνεταιαναλόγως το τι επιθυμούν να αποσπάσουν τεχνηέντως, ήτοι ναυφαρπάξουν από τον έναν ή άλλο κάθε φορά γονέα τους.Εννοώ δηλαδή ότι οι έριδες, οι προστριβές και οι φιλονικίες μεταξύτων δύο γονέων, δημιουργούν αφεύκτως ένα συγκρουσιακό κλίμα,το οποίο αναποδράστως έχει αντίκτυπο εις την ψυχοσύνθεση τουτέκνου, το οποίο, αρχικώς εξ ενστίκτου, αναζητά να εύρει τρόπουςγαλήνης και θαλπωρής, όταν αντιλαμβάνεται ότι τούτο καθίσταταιαντικειμενικώς αδύνατο προσαρμόζεται εις τα δεδομένα τηςκατάστασης, με αποτέλεσμα, να χειρίζεται υπό μία έννοια τουςγονείς του, όχι από ιδιοτέλεια αλλά, ως τρόπο εξισορρόπησης τηςκαταστάσεως.Οι συνέπειες ενός διαζυγίου, δεν είναι κατ’ ανάγκη επαχθείς,εφόσον ασφαλώς η έκδοση διαζυγίου συνιστά μία μορφή θεραπείαςκαι όχι αφορμή πυροδοτήσεως συγκρούσεων και διαρκώναντιδράσεων και εντάσεων μεταξύ των διαζευγμένων συζύγων, μεαποδέκτη το ανήλικο τέκνο.Άρα κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, δεν υφίσταται μία γενικήαρχή εν είδει πανάκειας, όλως τουναντίον, η διάπλαση τηςπραγματικότητας και η αξιολογική στάθμιση των ετερόκλητων ενταυτώ σχέσεων, αφενός της σχέσεως με το τέκνο μας αλλά και μετον πρώην σύζυγό μας, αποτελεί ένα ακροσφαλές εκκρεμές, όμως ηλυσιτελής και τελέσφορα οριοθέτηση των σχέσεων αυτών,εναπόκειται αμιγώς εις την ιδική μας διακριτική ευχέρεια, όπως καιη ίδια εξάλλου η ζωή, υπό την έννοια δυνάμεθα, αρκεί να θέλουμενα βελτιωνόμαστε, να εντοπίζουμε τα σφάλματά μας και ναπροχωρούμε πιο ισχυροί με γνώμονα το μέλλον.
-
Εν κατακλείδι, ενόψει της Αναστάσεως και των Αγίων Αυτώνημερών, η οικογενειακή θαλπωρή, η διασφάλιση της μοναδικότηταςαυτών των Εορτών όπως και των Χριστουγέννων, με όσεςσοβούσες αντιξοότητες, αποτελούν πάντοτε μία πρόκληση, ναχαραχθούν ανεξίτηλα ευφρόσυνα και χαρούμενα εις την μνήμη καιτην αγνή ψυχή των παιδιών, διότι όλη η πνευματική περιρρέουσαατμόσφαιρα μέχρι της Ανάσταση, αλλά συνάμα και οι άνυδροι, ενπροκειμένω, καταναλωτικοί συμβολισμοί αποτελούν, εκ των ών ούκάνευ, στοιχεία όπου θα δημιουργήσουν ιδιαίτερη χαρά προς ταπαιδιά, διότι κατά αυτόν τον τρόπο θα έχουν άπλετο χρόνο γιαπαιχνίδι, επικοινωνία και επαφή μετά τους γονείς τους, βιώνονταςέντονα την διαφορετικότητα των ημερών αυτών από την στυγνήκαθημερινότητα